ژکو؛کاپیتانی‌ رم‌افتخار بزرگیست

ژکو :بازیکنان خواهان ادامه فصل هستند
کاپیتان رم در مصاحبه زنده اینستاگرامی به مدت یک ساعت به ما ملحق شد

بازیکن بوسنیایی در کنار پاسخ دادن به چند سوال هواداران نظر خودش را در مورد اتفاقات اخیر در مورد فصل ۲۰۱۹/۲۰۲۰اعلام کرد

نظرت در مورد بحث های پیرامون از سر گیری هرچه سریع تر لیگ چیه؟

“چندهفته قبل گفتم ما می خواهیم در امنیت و مکانی ایمن به بازی ادامه دهیم، سلامت بر همه چیز مقدم است. اکنون تمرین در تریگوریا از تمرین در پارک مناسب تر است. باشگاه در دوماه گذشته کارهای زیادی برای هواداران و مردم دیگر انجام داده است. تریگوریا محلی امن و کنترل شده برای ما بازیکنان است. در تریگوریا نسبت به سایر مکان ها در امنیت بیشتری هستیم.”

“اخیرا چیزهای زیادی نوشته و گفته می شوند. زمانی که دیگران در مورد صبحت می کنند بیشتر در مورد دستمزد بالای ما صحبت می کنند. اما فوتبال تنها در مورد پول و بازیکنان نیست, افراد زیادی در انجام یک بازی سهیم هستند. من در آلمان، انگلیس و ایتالیا بازی کردم و دیدم چه افرادی در انجام یک بازی سهیم هستند و اکنون اکثر آن ها بیکار شده اند. ما باید به این افراد هم فکر کنیم، سپس شرکت های در ارتباط با باشگاه و مشاغل المپیکو.”

نمی خواهم تنها در مورد پول صحبت کنم. دیروز مصاحبه چندتن از بازیکنان را خوندم که از ضرورت ادامه بازی ها میگفتن و من هم باهاشون موافقم.”

اینکه حالا کاپیتان رم هستی چه حسی دارد؟

‘افتخار بزرگیه. بعد از چندین کاپیتان معروف، کاپیتان های اهل رم، کاپیتان شدن در حالی که زاده این شهر نیستم برام افتخار بزرگیه. این نشون دهنده اینه که در چند سال اخیر تاثیر مثبتی داشتم.امیدوارم به این روند ادامه بدم و هوادارا رو خوشحال کنم. امیدوارم همه هوادارا از داشتن یک کاپیتان بوسنیایی احساس غرور کند”

توصیت برای فردی که میخواهد یک بازیکن حرفه ای شود چیست؟
“آسان نیست. حرفه ای گری لازمه های زیادی داره در صدرشون استعداده اما قطعیتی در نیاز بهش نیست‌. بازیکنان زیادی دیدم که در عین فقدان استعداد بسیار سخت کوش بودن. زمانی که من شروع کردم خیلی ها بهتر از من بودن اما در پایان خیلی از اون ها به بالاترین سطح نرسیدن. البته احتیاج به شانس هم داری. باید سخت تلاش کنی و همیشه مثبت بمونی.”

آن شال هواداری رم را در عکس کودکیت از کجا به دست آوردی؟

“در یک تورنومنت در ایتالیا بودیم،فکر میکنم فرارا بود این موضوع مربوط به ۱۷یا ۱۸سال پیش هست. رفته بودیم بیرون تا لباس و شال بخریم، الان واقعا یادم نیست چه چیزهایی خریدیم. من آن را خریدم و در مرور زمان به فراموشی سپردم. حالا که دیدمش واقعا شگفت زده شدم و از اینکه اینجام بیشتر احساس غرور میکنم.”

چه حسی داره که یک سمبل بوسنیایی هستی؟

“مثل خیلی از بوسنیایی ها مسیری سختی بعد از جنگ داشتم. از جنگ با قدرت خارج شدیم و اینکه دیگر هموطنانم من رو به عنوان الگو و سمبلی که کاری برای کشورش انجام داده است می‌شناسند احساس غرور می کنم. این بدین معنی است که عملکرد من برایشان مثبت بود که برایم مهم است.”