مصاحبه کلایورت با باشگاه

سایت رسمی باشگاه به تازگی مصاحبه با جاستین کلایورت انجام داده که مهم ترین بخش های آن در زیر قرار گرفته ست.

خاطرات اولیه ات از فوتبال بازی کردن یا خود فوتبال چیست؟

“احساس میکنم خاطرات اولیه ام به بازی برای تیم ASV در کنار پسرعموها و برادرانم  باز می گردد. به نظرم اولین چیزی است که به یاد دارم،البته پرسه زدن به همراه برادرانم رو به خاطر دارم،همیشه یک توپ همراهم بود و دوست داشتم بازی های زیادی انجام دهیم.”

چه زمانی به طور رسمی فوتبال بازی کردن را شروع کردی،کدام بازیکن رو الگوی خودت قرار دادی؟

“البته پدرم چه در زمان کودکی و چه الان، او مرا به جلو حرکت میدهد. البته بازیکنان دیگه ای هم مورد نظرم هستن مثل رونالدو،بازیکنی که میتوانی به آن اتکا کرد و همچنین مسی.”

چه زمانی شروع به فوتبال بازی کردن به صورت حرف ای کردی، همیشه به این شکل سیستماتیک فوتبال بازی می کردی یا در خارج به مراه دوستان؟

“قطعا با تیم های زیادی بازی کرده ام اما همیشه به پارک برمیگشتیم‌. همیشه از فنس های اطراف خانه می پریدیم و در آن ور حسار مشغول به بازی با بچه های محله میشدیم. به نظرم این کار باعث سخت تر و محکم تر شدن فرد می‌شود.”

چه زمانی متوجه شدی که پدرت یک بازیکن شناخته شده است،یا اندک و اندک متوجه شدی؟
“زمان کمی برد. در آن زمان با این که این موضوع را می دانستم اما برایم عجیب بود،چون میدانی بیشتر برای من پدر بود. هیچگاه ندیدم در حال بازی باشد، در بهترین روزهایش ،زمانی که در اوج دورانش بود مردم او را تحسین می کردند.”

حس میکنی رفتار مردم بخاطر پدرت با تو متفاوت است؟

“آره حس میکنم، موافق. زمانی که به عنوان یک کودک ده ساله در حال بازی هستی؛مردمان زیادی نصیحتت می کنند.حس میکنند پدرم باعث سردرگمی من میشم ولی پدرم الگوی من است این اتفاق باعث شد به الگو بهتری تبدیل شود.”

جالبه همه مردم به این نکته به دید مثبت نگاه نمیکنند؟

“آره اما این اتفاق همیشه باعث روحیه دادن یه من می شود.”

فکرشم میکردی روزی یک بازیکن حرفه ای فوتبال بشی؟ تردیدی نسبت بهش در ذهنت نبود؟

“آره همیشه میگفتم من می خواهم یک بازیکن حرفه ای بشم، رویا پردازی های زیادی در موردش کرده بودم.در یک سن خاصی احساس میکنی که میتونی یک بازیکن بزرگ بشی. اما چند سال جوان تر هستی، به همراه تیم آژاکس هستی و مربیان همچین چیزهایی می گوین در این تیم تنها دو یا سه نفر به این هدف می رسند. سپس به اطراف رختکن نگاه می کنی و با خودت فکر می کنی ، من یکی از اونام؟ من جزو سه نفر برتر هستم؟ اما این موضوع انگیزه تلاش هر روزه ات میشه، برای بهتر بودن از هر نفر.”

بیرون اومدن از آکادمی آژاکس چگونه بود؟

“به عنوان یکی از برترین سیستم های اروپا به حساب میاد. به نظر من هم همینطوره، به نظرم بهترینه، مخصوصا وقتی میبینی این نفرات چطوری در تیم اول بازی می کنن. در تیم های پایه همه چیز به خوبی برنامه ریزی شده است، حتی زمانی که در مورد غذا و آموزش صحبت بشه همه چیز عالی است. به نظر من بهترین سطح بازی رو در هلند دارن و همچنین به نظرم در سراسر اروپا.”

یه روز معمولی برای فردی مثل تو چطوری بود؟

“برای مثال زمانی که 15 سالم بود معمولا با مدرسه در ساعت 7.30 شروع می شد، اتوبوس به دنبال ما میومد و مارو به مدرسه می برد. اتوبوس مخصوص بازیکنان جوان که مارو به مدرسه و باشگاه جایی که مثل مدرسه باید آموزش میدیدیم، میبرد. بعد از مدرسه ناهار داشتیم و سپس باید تمرین می کردیم، بعد از تمرین شام در باشگاه. سپس اتوبوس ما را به خونه میرسوند. ساعت 8.30 به خونه میرسیدیم. هر روز اساسا این روال رو طی می کرد. همه چیز اینطوری بود چون اینطوری برنامه ریزی شده بود.به نظر فشرده میاد، اما به نظر میاد اینطوری ارتباط قوی با هم تیمی ها ایجاد کردین. بله به نظرم همه در اون سطح ارتباط بسیار خوبی با دیگر افراد در تیم داشتن. با خیلی از اون ها همچنان در ارتباطم، با افرادی در تیم فعلی آژاکس و متئوس پریرا در یوونتوس و خیلی نام های دیگه روابط دوستانه دارم.”

این دوره ای هست که با علاقه بهش نگاه می کنی؟

“به نظرم جالب و خنده داره وقتی بهش فکر می کنم، میدونی فکر کردن به جایی که ازش شروع کردیم و جایی که الان هستیم.”

چطور شد که به تیم اول رسیدی ، آن ایام چطور برات سپری شد ؟ خیلی سریع اتفاق افتاد؟

“آره آره، یک رویای محقق شده بود . مثل بازی کردن در استادیوم آمستردام که رویای کودکیم بود. فقط به انجام دادنش فکر می کردم و به دستش آوردم. این هدف نهایی من بود و همچنان خیلی خوشحالم که بهش رسیدم.این رویایی هست که برای تحققش ورسیدن به جایگاهش تلاش می کنی . فکر میکنم ثمره 10 سال تلاش فراوان بود چون موقع شروع در آژاکس تنها هفت سال سن داشتم و روزی که اولین بازیم رو انجام دادم 17 ساله بودم.”

نمودار یادگیریت چطوری بود؟ فاصله فوتبال پایه و بزرگسالان با کی جهش بزرگ همراه بود؟

“کاملا میدونم که بسیار متفاوت از فوتبال پایه است. نمی تونم خیلی خوب توضیحش بدم. ام زمانی که به تیم اول می رسی فوتیال متفاوته و انگار یک بازی دیگه میشه. همه خوبن میفهمی؟ همه باهوشن، همه توانمند هستن. خیلی متفاوته. خیلی متفاوته به قدری که نمیتونی مقایسش کنی. به نظر میاد د.ران در تیم پایه راحت تر بود. سپس بلند میشی و به شکلی میشی که میگی ( چه اتفاقی داره میفته؟) همه چیز سریع تر و قوی تره. به سرعت یاد میگیری و این فوق العادست.”

چه خاطراتی از دورانت در تیم اول در ذهنت مونده؟ مسابقات اروپایی؟ گل هات؟

“همه چیز به خصوص روز بازی اولم. اما خوب تمام گل هایی که برای تیم به ثمر رساندم رو به یاد دارم مخصوصا زیباتریناش رو. عضویت در تیمی که به فینال مسابقات لیگ اروپا رسیده بسیار باارزشه .”

حالا به تابستان 2018 میرسیم، زمانی که آژاکس رو ترک کردی، چطور این تصمیم رو گرفتی؟به این نتیجه رسیدی که زمان ترک آژاکسه و گزینه هات رو بررسی کردی تصمیم گرفتی که زمان ترک تیم هست؟

“به نظرم همش، در ابتدا اصلا به رفتن یا چیز دیگه ای فکر نمی کردم. اما چندین پیشنهاد و فرصت جذاب رسید که باید در موردش با خانواده ودیگران مشورت میکردم. باید بگویم تصمیم آسانی نبود چون تمام عمرم در آژاکس بودم و این قدم بزرگی برای من بود. اما در آخر فهمیدم که میتونم انجامش بدم و میتونم این قدم رو بردارم. اینطوری شد که این تصمیم رو گرفتم و همه کاملا موافقش بودند.”

بعد چندین گزینه داشتی، تمرکزت روی رم بود؟

“یه بخشش به باشگاه برمیگرده سال قبلش در مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان بودند. باشگاه بسیار بزرگیه. یک باشگاه فوق العاده. شانس بزرگی برای من بود. سپس به شهر میرسی، بسیار زیباس و جای محشری برای زندگی کردنه. به عنوان یک بازیکن هم می توانم در اینجا پیشرفت کنم پس یک شرایط برد برد بود.”

زمانی که ایتالیا اومدی شرایط را چطور دیدی؟مثل صحبتت در مورد انتقال از فوتبال پایه به بزرگسالان،انتقال از فوتبال هلند به سری A جهشی دیگه بود؟

“آره یک جابجایی دیگه ولی خوب این چیزیه میخواستی. اینجا رقابت بیشر فیزیکیه ودر بازی ها تاکیتک بیشتری میبینی. اما میخوای با شرایط سازگار بشی و پیشرفت کنی.برای همین تصمیم به اومدن گرفتم تا خودم رو در سطح بالایی نشون بدم. این چیزیه که الان دارم انجام میدم و میخوام بیشتر تلاش کنم.”

عادلانست که بگوییم خیلی چیزها را در زمین یاد گرفتی ؟

“کاملا درسته”

اینکه بخوای به تنهایی زندگی کنی هم جزو تصمیماتت بود؟

“چون این یک تصمیم بسیار بزرگه آره همیشه ولی خوب گهگاهی خانواده و دوستان را ملاقات میکنم که خوبه.”

یادگیری زبان ایتالیایی چطور پیش میره؟

“تلاش میکنم تا یاد بگیرم. سال قبل دونستن زبان ایتالیای ضروروی بود و همچنان در حال تلاشم و میدونم که میتونم بیشتر پیشرفت کنم. فهمیدن آسان تره ولی میخواهم در مکالمه پیشرفت کنم.”

این فصل یک سرمربی جدید داری ، یک شروع جدید و تقریبا می شود گفت دوره جدیدی برای همه هست. شروع با او چطور بود؟ احساست در موردش چیه؟

“احساس خوبی دارم.وقتی که اومد هدفش مشخص بود، متوجه میشی؟ به همین دلیل تیم احساس خوبی در موردش دریافت میکنم. این حس از نوع صحبت کردنش و تشریح مسائل دریافت می شود. دوست دارد که در تمرین زیاد با توپ کار کنیم که به عنوان بازیکن خیلی اینو می پسندم. به همین دلیل به نظرم قطعا میتونیم به دستاوردهای بزرگی برسیم.”

از ابتدای فصل در بیشتر بازی ها حضور داشتی. چقدر برات مهم بود؟

“خیلی مهم. نگاهی به فصل گذشته و تمرکز بر روی این فصل، میدونی به خودم میگم،این سال باید سال من باشد نمیتونم دوباره کل فصل رو روی نیمکت بشینم چون اون بازیکنی نیستم که میخواستم بهش تبدیل بشم. به نظرم مشکلات من رو قوی تر کرد.اگر پاسخی منفی به شرایطی منفی یا نظری منفی بدی.، اگر برای رفعش کاری انجام ندی میتونه در همون وضع بمونه اما اگر تغییرش بدی اگه فکر کنی که چطور میتونی حلش کنی سپس شانس بزرگی برای ایجاد تغییر داری . این اون چیزیه که در تلاش برای انجامشم.”

نظرت در مورد تاخر یک ساله یورو چیست؟ انگیزت برای تثبیت جایگاهت شد؟

“دوست داشتم که امسال باشه و به سختی در حال تلاش بودم که خودم رو برنامش تحمیل کنم. سخت تلاش کردم تا به خوبی بازی کنم، نه تنها برای یورو بلکه برای رم و خودم. خوب به سال بعد موکول شده و باید براش آماده بشوم.یک سال بزرگ تر میشم یک سال عاقل تر که میتونه بهم کمک کنه.این موضوع توی ذهنم میمونه ، میخوام مطمئن بشم عملکردم برای رم جایگاهی در ترکیب 11 نفره هلند رو برای من تثبیت میکند. حاضرم 100% وجودم را براش بزارم.”

قبل از توقف لیگ به نظر مسیرت رو پیدا کرده بودی. گل هایی به ثمر رسوندی که خیلیاشون مهم بودن،مثل گل در مقابل خنت!

“آره دقیقا . داشتم خوب کار میکردم، گل های مهم زدم و این چیزیه که میخواستم برای تیم انجام بدم. میدونم که همچنان مسیر یادگیری وجود داره، میدانم مشکلاتی در مسیر وجود داره، اما این چیزیه که روش تمرکز کردم. یک مصدومیت سخت داشتم و از اون با قدرت بیشتر برگشنم و احساس اعتماد به نفس دارم. مانند علت و معلول اگر احساس اعتماد به نفس داشته باشی کارایی بیشتری از خودت میبینی و این کارایی باعث حس اعتماد به نفس بیشتر می شود. گل های مهمی زدم مثل بازی با خنت سپس لیگ تعطیل شد. اما من همچنان با عطش و تمرکز منتظر شروع مجدد بازی ها هستم.”

تمرین در تنهایی باعث کاهش انگیزت نمی شود؟تنها به شروع مجدد بازی ها تمرکز کردی؟

“من همیشه انگیزه دارم. اهداف بزرگی دارم. پس با انگیزه بودن سخت نیست. به سختی در حال تمرینم حتی در قرنطینه و برای روی فرم موندن تمرکز کردم و همچنین پیشرفت کردن. این هدف منه.”

عجیب نیست که دولت به برخی ورزشکاران اجازه داد از 4 می تمریناتشون رو از سر بگیرن اما فوتبالیست ها باید تا 18 می صبر کنن؟

“کاملا عجیبه ، همه میخوایم در اسرع وقت شروع به بازی کنیم. یک موضوع مشابه، ریسک تنهایی در پارک دویدن در حالی که دیگر افراد اطراف ما هستن وزمانیک ه با هم تیمی ها در تریگوریا تمرین میکنیم حتی با ریسک بیشتر. این موضوع در عهده تصمیم ما نیستو ما میخوایم که زودتر به بازی کردن رو شروع کنیم اما تصمیمش با دیگران است. ما آماده شروع منتظرشون میمونیم.”

تغییر دیگه ای که اول فصل داشتی شماره پیراهنت بود، چرا به 99 تغییرش دادی؟

“زمانی که به اینجا اومدم تصمیم گرفتم با شماره پیراهن دوستم نوری بازی کنم، چون هر روز بهش فکر میکردم. با خودم گفتم حتی در صورت علنی نکردنش برای یک سال با شماره 34 بازی میکنم. این کار رو بخاطر او انجام دادم. این فصل زمان تغییر بود،شماره 11 رو که در اختیار کولاروف بود میخواستم و 100 بار ازش خواستم ولی غیر ممکنه.”

اینو ازش خواستی؟

“خیلی کارت شجاعانه بوده آره اما نشد، شماره های دیگه ای هم تو ذهنم بود ولی 9 رو به خاطر سال تولدم 1999 انتخاب کردم.”