حافظ مسلمی 1460 روز پیش
بازدید 59 بدون دیدگاه

توتی؛روز اول خیلی هیجان‌زده بودم

فرانچسکو توتی در تاریخ 28 مارچ 1993 برای اولین بار لباس مقدس رم را بر تن کرد.فرانچسکو در تاریخ ذکر شده در دقایق پایانی مسابقه مقابل برشا با تصمیم بوسکوف سرمربی وقف رم وارد زمین شد.آن هم در 16 سالگی!

ایل کاپیتانو در مورد اولین حضورش با لباس رم گفت:”هنگامی که گافر به من گرم کن،فکر می کردم در حال صحبت کردن با روبرتو موتزی هست که در کنار من بود.”
“اما من در ذهن او بودم.نمی توانستم باور کنم.احساساتی که غیرقابل توصیف بودند.من حدود 10 ثانیه گرم کردم.فقط چند بار توپ را لمس کردم.خیلی هیجان زده و خوشحال شده بودم.”

توتی درباره آن روز سرنوشت گفت:”آنها به من اجازه حضور ندادند زیرا از همه کوچکتر بودم.

جوانی که اولین بازی خودش برای تیم شهرش به میدان رفت، توتی حتی وقتی مورد توجه باشگاه قرار گرفت هم سنش به اندازه ای نبود که جزو جوانان باشگاه محسوب شود و حتی در تیم محلی یعنی تیم تراستوره هم که استعدادش کشف شد هم همینطور حتی در یک مسابقه هم بازی نکرده بود.

“شروع کردم به گرم کردن در کنار زمین، ارمنگیلدو جانینی کادر تیم از کنار زمین نگاهم میکرد و من رو بدون حتی تمرین دادن برای بازی آمادم کرد”

فرانچسکو قبل از ملحق شدن به باشگاه رم بصورت رسمی برای دیگر تیم محلی شهر رم یعنی لودیانی هم به میدان رفته بود وقتیکه 12 سالش بود. پیشرفتش سریع بود و در آن روز از ماه مارس 1993، روجرو ریتزیتللی که یک ملی پوش در رم بود، برای بازی با بایرن مونیخ باید تعویض میشد و این راه برای جوانتر ها هموار کرد.

ریتزیتلی درباره حضور فرانچسکو در تیم اول می گوید: “اولین بار که فرانچسکو برای تمرین با تیم اول آمد رو یادم میاد، آن زمان هنوز در تیم پریماورا بود.
ما بازیکنان جوان خوب زیادی داشتیم، اما فرانچسکو چیز متفاوتی در خودش داشت، همون روزها هم میشد استعدادش رو دید. از بازیکنان بزرگتر هراسی نداشت. جوانترها باید همیشه تمرین میکردند و بازیکنان مسن تر بهشون سخت میگرفتند، و اغلب آنها ها رو در چالش های سخت و دشواری قرار میدادند.
توتی بایستی ابتکار عمل به خرج میداد، تلاش میکرد و ترفندهایی انجام میداد و وقتیکه که توپ رو صاحب میشد جرکات جنجال آمیز انجام میداد. باید بگیم که کلاس و شخصیت داشت.”

در عرض یک سال توتی حضور منظم و عادی در تیم رم داشت ، تزریق ایده های تازه و ناب و تکنیک بی عیب و نقضی که در نهایت او را به قهرمان جام جهانی تبدیل کرد.
در سال 1997 برای اولین بار پیراهن شماره 10 را بر تن کرد که این پیراهن فرانچسکو را به یک نماد تبدیل کرد، سال بعد که 22 سالش بود بازوبند کاپیتانی را از دیگر بازیکن افسانه ای یعنی آلدایر برزیلی گرفت.
میل و شور و اشتیاق بی حد ومرز رمانیستای توتی ، رم را به رهبری خودش و سبک خاصش به رقیب ثابتی در صحنه فوتبال ایتالیا تبدیل کرد.

“همیشه در رختکن بازیکنها رو می خنداند و وقتی جوراب  هایش رادمیپوشید جوک میگفت و میخندیدیم؛ خجالتی بود اما میدونست که کی با گفتن جوک یا حرفی خنده دار در دل همه خودشو جا بده”

مکس تونتو در باره توتی این چنین گفت.

توتی به تازگی خودش اعتراف کرده که “از گفتن بعضی جوک ها چشم پوشی کردم ، کسانی که به رم میومدن بدون اینکه بدونند که مردم در رم چه چیزی دوست دارند، تمام فصل جوک های ما رو گوش میدن.”

بعد از پیراهن شماره 10 و بازوبند کاپیتانی و تاریخی که نوشته شد بقیه اش شکوهمند بوده است. یک جام جهانی یک اسکودتو یک کفش طلای اروپا، اینها تنها گوشه ای از افتخارات و عناوین بسیاری است که ایل کاپیتانو کسب کرده است.
درنهایت در بازنشستگی وقتیکه 40 ساله بود، خداحافظی ای بی سابقه برای بازیکنی در بالاترین سطح فوتبال بود و ماندن در یادها و قلب ها از دیگر جنبه های درخشش او بود.

وینسنت کاندلا عضو‌ تالار مشاهیر رم، یکی دیگر از هم تیمی های سابق توتی ، گفت: “او  در کلاس جهانی است.”

فرانچسكو هزينه زيادي را به اين باشگاه داده است و باشگاه براي او كارهاي زيادي انجام داده است. او بیش از 20 سال نیروی محرکه رم بوده است. ”

توتی در پایان گفت: “این رنگها از دوران جوانی در اتاق خواب من و در رؤیاهای من بودند.”

“من 25 سال این پیراهن را پوشیدم  و . بازوبند کاپیتانی را نیز بستم.”

نظرات کاربران

  • لطفا از تایپ کردن فینگلیش خودداری کنید. در غیر این صورت نظر شما بررسی نخواهد شد.
  • هدف شما ارسال تبلیغات یا بک لینک نباشد. در غیر این صورت دیدگاه حذف می شود.
  • دیدگاه شما فقط و فقط در رابطه با این موضوع باشد.
  • به دیگران توهین نکنید.

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *