مصاحبه مفصل باوانیولی با باشگاه

در روز جهانی زن، وبسایت رسمی باشگاه مصاحبه ای مفصل با بتی باوانیولی سرمربی تیم زنان را صورت داده است.
به نقل از وبسایت رسمی باشگاه آ.اس.رم باوانیولی گفت:”من دختری پرانرژی بودم و همچین خجالتی. همچنین به خاطر آموزش های پدرم و مادرم در مورد موضوعاتی چون احترام و کمک به دیگران، احساس مسئولیت میکردم،همچنین زمان برایم خیلی مهم است. از هم زمان کودکی خیلی بازی با توپ را مثل هم سن هایم به ويژه پسرها دوست داشتم.”

چگونه وارد فوتبال شدی؟

“من هم مثل خیلی ها بازی کردن از زمین های محلی آغاز کردم. بدیهی است که همه بچه ها پسر بودند و تا يازده سالگی والدینم معمولا اجازه رفتن به زمین را نمی دادند. ”
“من از زمان کودکی خاطرات زیادی دارم. دوستانم همیشه با من مهربان بودند و شاید به این دلیل بوده است که استعداد مرا می‌دیدند و می‌خواستند که من در تیمی سرشناس باشم. من هیچ وقت مشکلی با بازی با آنها نداشتم و تبعیضی هم وجود نداشت.”
اما اوضاع خارج از زمین متفاوت بود. فشار هایی از پدر و مادرم و خانواده ام به من وارد شد و بازی کردن من را غیر قابل تصور می‌دانستند.اکنون که به این مسئله فکر میکنم باعث می‌شود بخندم زیرا زمان تغییر کرده است. چیزی که امروز به آن رسیدم حاصل از تلاش و کوشش نسل من بود.”
“من در شانزده سالگی به اولین تیمم پیوستم. تا سال قبل در آن زمین با دوستانم بازی می‌کردم. همیشه والدینم می‌خواستند که من فوتبال را رها کنم، پس مرا به کلاس های ورزشی رشته های دیگر بردند. والیبال، جودو، دومیدانی خواسته می شد که بازی کنم ، اما والدینم ترجیح می دادند مرا به انجام ورزش های دیگر برسانند. آنها مرا به عنوان والیبال ، جودو و دو و میدانی رشته هایی بود که علاوه بر فوتبال آنها را تجربه کردم و تمام این تجربیات برایم مفید بود. باعث شد که درک بهتری نسبت به ویژگی های جسمی خود داشته باشم. همیشه به فوتبال فکر میکردم، اما آموزه های رشته دیگر برایم به مفید بود.”
“مادرم با انتخاب من موافق نبود اما با کمک خاله ام که به رویاهایم کمک کرد توانستم به فوتبال ادامه بدهم.او مرا به تیمی در پیاچنزا، زادگاهم برد. ”
“در ۲۲ سالگی پیشنهادی از لاتزیو داشتم که به معنی دور شدن از خانه و شهرم بودم. هرگز فکر نمیکردم بخاطر فوتبال باید از خانوادم جدا بشم. من پیشنهاد آنرا قبول کردم و برای حضور در تیم ملی تلاش کردم. در انتهای فصل قهرمان شدیم.”

بهترین افتخار دوران ورزشی؟

“انتخاب یکی از آنها دشوار است، اما اولین اسکودتو با لاتزیو فوق العاده بود. تمام ۷ جام دوران ورزشی ام شگفت انگیز بودند، افتخاری که با تلاش بدست آورده شده است. رسیدن به یورو سال ۹۳ عالی بود اما در مقابل نروژ شکست خوردیم همانطور که توسط آنها در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی ۹۱ حذف شدیم.”

حضور ایتالیا در جام جهانی ۲۰۱۹؟

“حضور تیم ما برایم غرور آفرین بود. تماشای بازی دختران باعث شد که به گذشته فکر کنم که چقدر سختی کشیدیم. حمایت مردم از تیم بسیار عالی بود. دیدن چنین صحنه هایی برایم غیر قابل باور بود.”
“پیشرفت های مهمی در سال های اخیر رخ داده است نه تنها از نظر بازیکنان و مربیان بلکه شیوه مدیریت در فدارسیون نیز دگرگون شده است. فدارسیون یک برنامه جامع برای توسعه فوتبال زنان را از سال ۲۰۱۵ شروع کرده است و در طی این سالها بسیار پیشرفت کردیم. ”
“پیشرفتی هایی قدرت گرفته هست اما هنوز گام های اصلی برای رسیدن به بالاترین سطح مانده است. باید فدارسیون و تیم های فوتبال بیشتر از فوتبال زنان حمایت کنند.”
“ما باید زنان را در جایگاهی قرار دهیم که بتوانیم از آنها محافظت کنیم. این درست نیست که زنی بصورت حرفه ای ورزش کند اما در هنگام مصدومیت و بارداری از او محافظت نشود.”
“ورود باشگاه به فوتبال زنان سهم گسترده ای از پیشرفت را داشته است. ما در این زمینه متحد هستیم و امیدارم که تیم های بیشتری به فکر سرمایه گذاری در فوتبال زنان بیفتند و بدون حضور تیم ها هیچ پیشرفتی نخواهیم داشت.”

شهر رم؟

“رم مانند خانه دوم من است. از حضور در رم افتخار میکنم. سی سال است که در این شهر هستم و چیزهای فوق العاده این شهر به من داده است. در تمام عمرم شهری زیباتر از رم ندیدم و بنظرم رم زیباترین شهر جهان است. من عاشق این شهر هستم.”
“رسیدن به لیگ قهرمانان هدف ماست. ما سعی کردیم کیفیت تیم را ارتقا ببخشیم و نقاط ضعف خود را بهبود ببخشیم. در حال کار روی ساخت ذهنیت برنده هستیم. مانعی برای رسیدن به هدف مان وجود ندارد و فقط باید تلاش کنیم و خواهیم دید چه می‌شود؟”