مقاله رسمی سایت باشگاه درباره ی خواکین پیرو

باشگاه از اینکه خواکین پیرو روز شنبه درگذشت،ناراحت است.

این اسپانیایی که بین سالهای 1966 و 1970 131 بازی برای جالوروسی انجام داد ، 84 ساله بود که مرد.

پیرو در ژانویه سال 1936 در هونرووبیا متولد شد ، پیرو دوران بازیگری خود را در اسپانیا ،در زادگاهش اتلتیکو مادرید بود -آغاز کرد اما پس از مدتی تصمیم گرفت به ایتالیا برود و از بین تیم های مشهور آن زمان،رم را انتخاب کرد..

پییرو در سال 1966 به جالوروسی پیوست و وقتی به سن 30 سالگی رسید ، وقتی بسیاری از افراد فکر می کردند که او باید در حال پسرفت باشد ، بیش از پیش ،آمار بهتری را در بازی های خود ارائه داد.

“بهترین سالهای من سال هایی بود که با رم گذراندم”نقل از خواکین پیرو
در ابتدا انتظار می رفت که او برای گلزنی به تیم آمده باشد ، اما وجود بازیکنانی مثل انزو،اورنزو وپوگلیس ،باعث کاهش بار روی پیرو شد و به او اجازه می داد تا از نفوذ اساسی تری در زمین استفاده کند.

او در پایان فصل اول خود را برای این باشگاه با 9 گل به پایان رساند ، در حالی که نگاهش به بازی پاسکاری و تیمی،باعث شد رم پیشرفت چشمگیری داشته باشد. سال بعد ، وی کاپیتانی را در غیبت های گاه به گاه جیاکومو لوسی به عهده گرفت ، و به عنوان ارائه دهنده منظم اهداف سرمربی و دیگران تبدیل شد.

سال بعد ، با ورود هلنیو هررا و عزیمت لوسی ، پییرو پانزدهمین کاپیتان رسمی باشگاه رم شد. هررا در مورد اسپانیایی گفت: “تو یک قهرمان هستی و من می خواهم مطمئن شوم برای همیشه در رم خواهی ماند.”

ایمان مربی افسانه ای به پیرو بسیار عمیق شد – حتی به کاپیتان خود اجازه داد تا در یک بازی مقابل ناپولی جایی که خود هررا فقط در آنجا بازی می کرد،به جایش نقش ایفا کند. پیرو یک پنالتی را از دست داد ، اما با این وجود نقش تعیین کننده ای داشت زیرا در نهایت رم به پیروزی رسید.

در پایان ، اسپانیایی با کمک به تیم برای پیروزی در کوپا ایتالیا در سال 1969 ، ایمان مربی خود را بازپرداخت کرد – با درخشش یک گل درخشان مقابل تیم فوجیا در مسابقه سرنوشت ساز،نشان داد که چه توانیی های دارد.

آخرین فصل حضور وی در این باشگاه ، 1970 ، همچنین برای شخص اول Peiro چشمگیر بود – زیرا او در مقابل لاتزیو و باشگاه قدیمی اینتر میلان گل زد ، اگرچه این باشگاه از رسیدن به فینال جام برندگان  فاصله کمی داشت.

پس از آن پیرو به عنوان بازیکن بازنشسته شد و به عنوان سرمربی به ادامه فعالیت پرداخت.

در رم ، در عین حال ، او همیشه در تاریخ باشگاه جایگاه ویژه ای خواهد داشت.